«محمد اشرف‌غنی» رئیس جمهور افغانستان برای چندمین بار از عملکرد پاکستان در قبال گروه‌های تروریستی طالبان و القاعده انتقاد کرده و گفته که پاکستان هنوز هم بین تروریست‌های خوب و بد در عمل فرق قائل است.اشرف‌غنی روز شنبه در نشست «وارسا» گفته که افغانستان به جز از پاکستان، از همکاری تمام کشورهای همسایه برای استحکام صلح و ثبات برخوردار بوده و فقط اسلام‌آباد در مبارزه با تروریست‌ها با دولت کابل همکاری نکرده است. پیش از این نیز رئیس جمهور افغانستان، پاکستان را مورد انتقاد قرار داده گفته بود که نیروهای امنیتی افغانستان رهبران طالبان پاکستان را هدف حمله قرار داده، اما دولت پاکستان حتی یکبار هم گزارشی از حمله به گروه طالبان و شبکه حقانی منتشر نکرده است.
این در حالی است که پاکستان در نشست 4 جانبه صلح، کتباً تعهد کرده که اگر گروه طالبان حاضر به گفت‌وگوی صلح با دولت افغانستان نشود از گزینه نظامی استفاده می‌کند.
پس از آن که طالبان نشست 4 جانبه صلح را تحریم کرده و مذاکرات صلح را مشروط به خروج نظامیان آمریکایی کرد، پاکستان خلاف تعهدات خود علیه آنها از گزینه نظامی کاری صورت نداده بلکه برعکس این مسائل «سرتاج عزیز» مشاور روابط خارجی دولت پاکستان اعلام کرد که پاکستان نمی‌تواند برای تأمین امینت افغانستان در خاک خود جنگ راه‌اندازی کند.
اشرف‌غنی پیش از این در نشست لندن نیز پاکستان را مکان زندگی تروریست‌ها عنوان کرده و گفته بود که پاکستان به گروه‌های تروریستی طالبان و القاعده تسلیحات رسانده و آنها نیز در پاکستان تجمعات برگزار کرده و سربازگیری می‌کند.
«حامد کرزی»، رئیس جمهور پیشین افغانستان بارها پاکستان و آمریکا را عامل ناامنی و جنگ در افغانستان دانسته گفته بود که تا زمان پاکستان و آمریکا نخواهند صلح در افغانستان تأمین نخواهد شد.
در زمان دولت حامد کرزی روابط کابل – اسلام‌آباد هر روز به تیرگی می‌گرائید، اما زمانی که رئیس جمهور جدید افغانستان قدرت سیاسی را به دست گرفت تحول در روابط بین 2 کشور به وجود آمد.
اشرف‌غنی بیش از یکسال به شکل متواضعانه به پاکستان رجوع کرد تا رویکرد سیاسی این کشور را در قبال دولت کابل و گروه‌های مخالف مسلح دولت افغانستان تغییر داده و گروه‌های تروریستی بویژه طالبان را به پای میز مذاکره بکشاند.
شاید بتوان گفت که نتیجه تلاش‌های رئیس جمهور افغانستان برگزاری 4 دور نشست 4 جانبه گفت‌وگوی صلح بین کشورهای افغانستان، پاکستان، آمریکا و چین جهت آغاز مذاکرات با طالبان بوده است.
رئیس جمهور افغانستان در ابتدا برای تنظیم و استحکام روابط با پاکستان بر اساس اصول و منطق همسایگی و همکاری 2جانبه تلاش کرد، اما اسلام‌آباد برخلاف تعهدات خود دست از مداخله برنداشته و گروه طالبان را به پای میز مذاکره با دولت افغانستان نکشاند.
رد دعوت گفت‌وگوی صلح از سوی گروه طالبان آغاز دور جدید روابط کابل – اسلام آباد را رقم زد و از آن به بعد با گذشت هر روز این روابط به تیرگی گرائید، تا جاییکه «محمود صیقل» نماینده افغانستان در سازمان ملل متحد سخن از شکایت از پاکستان به شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز به میان آورد.
اما آیا این انتقادات از پاکستان، سبب کاهش و یا پایان همکاری اسلام‌آباد با طالبان خواهد شد؟ از سوی دیگر چرا دولت واشنگتن که خود را متعهد به همکاری همه جانبه با افغانستانی‌ها می‌داند سکوت اختیار کرده و بر دولت اسلام‌آباد جهت پایان همکاری پاکستان با تروریست‌های فعال در افغانستان فشار نمی‌آورد؟
این در حالی است که بر اساس ماده 6 پیمان امنیتی کابل - واشنگتن، آمریکا مجبور به دفاع از افغانستان در برابر مداخلات خارجی است، آیا عدم فشار آمریکا بر پاکستان برای جلوگیری از مداخلات آن کشور، خلاف این پیمان امنیتی نیست؟
آمریکا تاکنون فشار لازم را بر پاکستان وارد نکرده و بر عکس پاکستان را مورد حمایت قرار داده که این امر سبب تقویت و تجهیز بیشتر گروه‌های تروریستی از سوی پاکستان و ادامه ناامنی در افغانستان شده است.
«بارک اوباما» رئیس جمهور آمریکا که پس از پایان اجلاس سران کشورهای عضو «ناتو» در وارسا در یک نشست خبری شرکت کرد، گفته که گزینه دیگر به جای خروج کامل سربازان آمریکایی این است که واشنگتن حضور نظامی محدود خود را به برای تقویت نیروهای امنیتی افغانستان حفظ کرده و علیه کسانی که می‌خواهند به آمریکا و متحدان آن کشور حمله کنند، وارد اقدام شود.
از طرف دیگر رئیس جمهور آمریکا گفته که خروج کامل سربازان آمریکایی از افغانستان ممکن است سبب سقوط دولت کابل به دست تروریست‌ها شود و در این صورت آمریکا برای مبارزه به تهدیدات جدید باید مجددا سربازان خود را به افغانستان اعزام کند.
این اظهارات اوباما پرسش‌های زیادی ایجاد کرده و آن اینکه چرا واشنگتن پناهگاه‌های دایمی و اصلی طالبان را هدف قرار نمی‌دهد؟ در حالیکه 15 سال سربازان آن کشور در افغانستان حضور داشت و همزمان با آن ناامنی بیشتر شد و جنگ روز به روز افزایش یافت و آیا با اعزام سربازان بیشتر، آمریکا می‌تواند جلو گروه‌های تروریستی را گرفته و امنیت افغانستان را تأمین کند؟
به نظر می‌رسد، دیگر حضور سربازان آمریکایی در افغانستان سبب تشدید ناامنی و افزایش جنگ خواهد شد، بنابراین بهتر است آمریکا به جای اعزام سربازان بیشتر به افغانستان، فشار بیشتری بالای پاکستان وارد کند.
طی 15 سال گذشته ثابت شده که لانه‌ها و رهبران تمام گروه‌های تروریستی در خاک پاکستان پنهان و از آنجا فعالیت‌های تروریستی خود را سازمان‌دهی می‌کند.
از این رو بهتر است آمریکا بجای حضور نظامی در افغانستان، مبارزه با تروریسم را از خاک پاکستان شروع کند.
با این همه، اگر آمریکا به جای گزینه فشار بالای پاکستان، به حضور سربازان خود در افغانستان تأکید کند، در اصل واشنگتن عامل ناامنی و جنگ افغانستان خواهد بود، زیرا همانطوری که حضور بیشتر آمریکا در افغانستان سبب ادامه جنگ و افزایش ناامنی شده و از این بعد نیز خواهد شد.
منبع:خبرگزاری فارس