آوای صبح با انتشار این یادداشت نوشت: سیلی از مهاجران از افغانستان و ایران، راهی مرز با ترکیه شده و از آنجا رهسپار آب‌های یونان و ایتالیا شده‌اند که این مهاجرت مشکلات زیادی را برای خانواده‌ها بوجود اورده است.
خبرها حاکی از وضعیت اسفبار هزاران نفری است که برای رسیدن به بهشت اروپا، تمام هست و بود خود را بر این قرار بزرگ، گذاشته و زندگی خود را به جهنم بدل کرده‌اند.
تصاویری که این روزها در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود نیز آشکارا نشان دهنده اوضاع نگران‌کننده مهاجرانی است که در اردوگاه‌ها یا پارک‌های یونان زندگی می‌کنند و وضعیتی عمیقا فاجعه‌بار دارند.
نشریه فرهنگی اجتماعی آوای صلح می‌نویسد: همه چیز بر اساس یک شایعه فراگیر شروع شده‌است.
گفته می‌شود برخی جمهوری‌های اروپایی امسال به دلیل بحران‌های جاری در خاورمیانه، ظرفیت پذیرش مهاجرشان را چندین برابر افزایش داده اند.
البته شماری از کارشناسان مسائل اجتماعی می‌گویند که جز این، مسائل و انگیزه‌های تعیین کننده دیگری مانند جمعیت رو به پیری کشورهای اروپایی، نیاز به نیروی کار ارزان و جوان، تهدیدهای ایدئولوژیک بالقوه‌ای که قاره سبز را در معرض خطر قرار می دهد، جنگ سوریه و ظهور گروه‌های افراط گرا و تندرو منسوب به «اسام » و... منجر به تغییر سیاست کشورهای اروپایی در مورد مهاجرت شده‌است.
واقعیت هرچه باشد، صدها هزار نفر اکنون پشت مرزهای ترکیه و یونان و ایتالیا، برای ورود به بهشت گمشده‌شان، لحظه شماری می‌کنند؛ بهشتی که البته برای کسانی که از نزدیک آن را دیده و به آن رسیده‌اند، برخلاف تصور غالب، نه تنها بهشت نیست که جهنمی از بی‌سرنوشتی، بی‌هویتی و زندگی اسفبار و فاجعه‌بار است.
روایت‌های شفاهی از وضعیتی که در اردوگاه‌های یونان و همچنین در پارک‌های این کشور، جریان دارد حکایت از یک فاجعه هول‌انگیز و تمام عیار دارد.
ابعاد فاجعه برای زنان، دختران و کسانی که به صورت خانوادگی اقدام به سفر در این مسیر پرخطر کرده اند، چندین برابر بزرگتر است.
از خطر تجاوز قاچاقچیان انسان تا تن‌فروشی و بردگی جنسی در بدل سرپناه و نان. از میان صدها هزار نفری که این مسیر مرگبار را در پیش گرفته‌اند.
بخت فقط با عده‌ای بسیار اندک در حد چند صد نفر یار بوده است که آنها توانسته‌اند با صرف هزینه‌های هنگفت و تحمل مشقت‌های سنگین، خود را به آنسوی آب‌ها برسانند و به اروپا برسند.
آنچه واقعیت‌های جاری در این زمینه را برای کسانی که در رویای اروپا سیر می‌کنند خوشایند و قابل تحمل نشان می‌دهد، روایت گمراه کننده سرگذشت همین عده معدود است؛ در حالی که بر بنیاد روایت‌های رسمی و نقل قول‌های شفاهی، آواز دهل از دور خوش است.
همه خوش شانس نیستند. برای اثبات این امر، کافی است یکبار تصاویر فجیع و روایت‌های تکان دهنده صدها هزار مهاجرت کننده افغانستانی و غیر افغانستانی را از آزار جنسی و تن‌فروشی تا کار اجباری و مرگ و سقوط به کام کوسه‌های تشنه خون ببینید و بشنوید.
بدشانس‌ترین‌ها اما کسانی هستند که با هزاران مشقت و دردسر و صرف پول‌های هنگفت از افغانستان خود را به ایران می‌رسانند تا از مرز زمینی این کشور، راهی ترکیه شوند؛ اما در ابتدای راه به وسیله مرزبانان ایرانی دستگیر و به افغانستان، بازگشت داده می‌شوند.
بداقبال تر از آنها هم کسانی اند که حتی با وجود داشتن مدارک اقامت و کار و تحصیل قانونی در ایران، به امید زندگی بهتر در اروپا، راهی مرز این کشور با ترکیه می‌شوند و به سرنوشت مشابه هموطنان‌شان گرفتار می‌شوند.
حساسیت‌های مرزی در ایران به خاطر این بوده که تحرکات گروه‌های تروریستی «داعش» و «پ ک ک» در آنسوی مرز برای عضوگیری، گروگان گیری و ... از مهاجرین نگون بخت دیده شده است.
منبع: فارس