صدها مهاجر برای بازگرداندن پیکر اعضای خانواده خود که در سفر دریایی خطرناک به سمت اروپا جانشان را از دست داده اند، با مشکلات عظیم و هزینه های سنگینی روبرو هستند. داستان مصیبت‌بار آنها با شناسایی جسد شوهر، همسر یا فرزندانشان شروع می‌شود و بعد باید با مشکلات متعدد برای بازگرداندن آنها به شهر و دیارشان دست و پنجه نرم کنند.
فیروز رحیمی و اسماعیل شهامت در این گزارش حکایت تلخ زندگی مرد افغانی را بازگو می‌کنند که در مسیر مهاجرت به اروپا همه چیز خود را از دست داده است.
محمد نوروز نوری با وجودیکه سی و چند سال بیشتر ندارد، کاملا شکسته شده است.
نوروز در منزلش در شهر کابل در بازگویی آن حوادث تراژیک می‌گوید:"وقتی داشتیم سوار قایق می شدیم، پسرم گفت بابا من دعا کردم که سالم به آنطرف برسیم. از همانجا می‌شد نور سواحل یونان را دید. به پسرم قوت قلب دادم و گفتم امشب آخرین شب دردسرهای ماست."
اما قایقی که قاچاقچیان فراهم کرده بودند، به محض شروع سفر دچار مشکل و واژگون شد.
نوروز می‌گوید:"بعد از چند ثانیه همه جا را آب گرفت و قایق پر از آب شد. هوا کاملا تاریک بود. در این حادثه من همسر و دو فرزندم را که کنارم نشسته بودند، از دست دادم."
در آن حادثه حداقل ۳۹ مهاجر از جمله چندین کودک غرق شدند. نوروز جز بیش از ۶۰ نفری بود که نجات پیدا کردند. پس از این حادثه ۱۳ روز طول کشید تا نوروز اجساد اعضای خانواده خود را تحویل بگیرد و آنان را به افغانستان برگرداند.
نوروز می‌گوید در یک اردوگاه واقع در سواحل ترکیه تحت مداوای پزشکی قرار گرفت و همانجا پلیس عکس جسد قربانیانی را که پیدا کرده بودند، به او نشان داد.
"من عکس جسدهای خانواده ام را آنجا دیدم. عکس دختر یک ساله، پسر شش ساله و همسرم که ۲۵ ساله بود. همه آنها را از دست دادم."
یک مامور پلیس از نوروز پرسید آیا قصد دارد خانواده‌اش را در ترکیه دفن کند یا می خواهد آنان را به افغانستان بازگرداند. نوروز پس از تماس تلفنی با خانواده‌اش در افغانستان به این نتیجه رسید که اجساد باید در کابل دفن شوند.
فردای آن روز نوروز و سایر افرادی که در این حادثه زنده مانده بودند با مینی‌بوس به شهر استانبول منتقل شدند. نوروز در شهر استانبول برای کمک به کنسولگری افغانستان مراجعه کرد.
"آنها به من گفتند که خود من باید اجساد را به کابل برگردانم."
مقام کنسولگری
ضیا زکی یکی از مقامات کنسولگری افغانستان در شهر استانبول است که کارشان کمک به حل مشکلات مهاجران است.
او می گوید:"ما از کارمندان کنسولگری یک گروه سه نفره تشکیل داده‌ایم که کارشان فقط مربوط به مشکلات مهاجران است. در مورد اخیری که من با آن سرو کار داشتم، ۲۵ افغان در دریا جان خود را از دست دادند. من جسد یک کودک را در سردخانه دیدم. خود من هم فرزند خردسالی دارم و سعی کردم خودم را کنترل کنم، چون وظیفه من شناسایی اجساد است. ولی وقتی به خانه برگشتم به فرزندم نگاه کردم و شروع کردم به گریه کردن."
منبع:بی بی سی