ولایت پروان یکى از ولایات مرکزى و درجه دوم افغانستان است که در 64 کیلومترى شمال کابل، پایتخت کشور موقعیت دارد و با ولایات میدان وردک، بامیان، بغلان، پنجشیر و کاپیسا همسرحد و مرکز آن شهر «چاریکار» است.
مساحت ولایت پروان در حدود 6 هزار کیلومتر مربع و تعداد نفوس آن در حدود 500 هزار نفر تخمین شده است. این ولایت دارای 1322 قریه است. اکثریت مردم این ولایت از اقوام تاجک، پشتون هستند، اما اقوام هزاره و ترکمن نیز در پروان سکونت دارند و ترکمن ها در بعضى مناطق شینوار و اقوام پشتون در قریه پشان، مرکز پروان ساکن هستند.
ولسوالى کوه صافى در پروان تنها پشتون نشین، ولسوالى سالنگ تنها تاجک نشین و ولسوالى هاى سرخ پارسا و شیخ على هزاره نشین است و باشندگان مناطق دیگر این ولایت مشترکاً از اقوام پشتون، تاجک و هزاره تشکیل شده اند
ولایت پروان ولایات مهم در مشرق افغانستان است که از شمال به ولایت بَغلان، از مشرق به ولایت کاپیسا، از جنوب به ولایات کابل و وَرْدَک و از مغرب به ولایت بامیان محدود می شود.
ولایت پروان، علاوه بر نزدیکی به پایتخت و صنعتی بودن، به دلیل قرار گرفتن در مسیر کاروان های تجاری و آب و هوای مطلوب، در میان ولایات افغانستان اهمیت فوق العاده ای دارد و راه اصلی کابل بَغلان، مرکز ولایت بغلان و نیز شمال افغانستان از شهر چاریکار می گذرد.
یکی از زیباترین مناطق طبیعی ولایت پروان، «دره ترکمن» است. این دره همیشه بهار، روستاهای «دولت خانی»، «علی خانی»، «خدیر»، «شیرک» و «الله داد» که هر کدام دارای بخش های کوچکتری با مرکزیت منطقه «سرخ پارسا» هستند، در این دره قرار دارند.
دره سرسبز و چشم نواز ترکمن که «رود ترکمن» نیز از میان آن می گذرد، دارای آب و هوایی نسبتاً معتدل و زمین های کشاورزی و باغ های میوه فراوانی است. رود همیشه خروشان این دره، کوه های استوارش، درختان و علفزارهای سبزش و شب های پرستاره این دیار را آبیاری می کند.
ترکمن های هزاره با 130 هزار نفر جمعیت در ولسوالی سرخ پارسا و در غرب ولایت پروان بسر می برند. هزاره های ترکمن به زبان فارسی تکلم می کنند و در گذشته در دره غور بند و چهارده غوربند سکونت داشتند . اما امروزه فقط در دره ترکمن محدود و محصور شده اند.