دختران کانکوری هرات می‌گویند که دخالت خانواده‌ها در انتخاب رشته آنان منجر به مسائلی از قبیل بروز فشارهای روانی، نرسیدن به خواسته‌ها و نرسیدن به آینده‌ی مطلوب می‌شود.
به گزارش سایت افغانستان ما و به نقل از صدای افغان(آوا)، دانش آموزانی که بعد از ۱۲ سال تعلیم در مکاتب، برای آینده خودشان دورنمایی را چیده‌اند اما با مخالفت‌های فامیل مواجه می‌شوند. اضطراب و دلهره آزمون کانکور از یک طرف و فشار خانواده‌ها برای انتخاب رشته مورد نظر از طرف دیگر باعث قرار گرفتن داوطلب در دو راهی شده است.
به زودی کانکور در ولایت هرات برگزار می‌شود اما تعداد زیادی از دختران پشت کانکوری این ولایت هنوز رشته‌ی مورد نظرشان را انتخاب نکرده‌اند.
راضیه و رحیمه اکبری دو خواهری هستند که امسال داوطلب کانکورند اما از سوی خانواده برای‌شان رشته تحصیلی انتخاب شده است. رشته‌ای که مخالف میل آنان است و هیچ علاقه‌ای به آن ندارند.
راضیه اکبری نامزد دارد و از سوی نامزد و همچنان خانواده خودش مجبور به انتخاب پرستاری و یا قابلگی شده اما او هیچ علاقه‌ای به چنین رشته‌ها ندارد. راضیه می‌گوید که به رشته‌هایی چون کامپیوتر ساینس و اداره عامه علاقه دارد.
راضیه می‌گوید که خواهر نامزدش پرستار است و در یکی از بیمارستان‌های شخصی کار می‌کند و این باعث شده که نامزدش از او نیز بخواهد که راه خواهرش را ادامه دهد غافل از اینکه علاقه مهم‌تر از مقایسه است.
رحیمه؛ خواهر کوچکتر راضیه می‌گوید: من از دوران کودکی به هنر علاقه زیادی داشتم و اکنون که قدم به دوره جدیدی از زندگی گذاشته و می‌خواهم راه آینده خود را با آزمون کانکور مشخص کنم، از سوی خانواده بخصوص برادر بزرگترم حرف‌هایی می‌شنوم که بسیار آزار دهنده است. آنان می‌گویند باید در رشته تعلیم و تربیه کامیاب شوم در غیر آن ادامه تحصیل در رشته دیگر برایش خواب و خیال است.
رحیمه می‌گوید: من زحمت زیادی برای رسیدن به هدفم کشیدم و نیز خانواده همواره کمکم کردند اما دخالت آنان در انتخاب رشته بسیار آزاردهنده است.
او می‌گوید که مادرش به این باور است که معلمی برای دختران بهترین شغل بوده و علاقمند است که من نیز معلم شوم و بارها خود را در آینده معلمی تصور کرده است اما در آن حالت گمشده‌ای دارد که همان غرق شدن در هنر است.
راضیه و رحیمه می‌گویند بارها به خانواده‌شان گفته‌اند که اولین شرط موفقیت، علاقه است. زمانی‌که کار یا حرفه‌ای بر انسان تحمیل شود، بدون شک عاقبت نداشته و همان آغاز کار باعث دل‌زدگی شخص می‌شود.
آنان می‌گویند که برای رضایت خانواده‌شان تلاش کرده و دلایل زیادی آورده‌اند اما تا کنون موفق به کسب رضایت آنان نشده‌اند.
راضیه می‌گوید که زمانی‌که به خواندن رشته‌ای تحمیلی فکر می‌کند، از ادامه تحصیل منصرف می‌شود. او می‌گوید: این اجبارها در روحیه من و خواهرم تاثیر منفی گذاشته است.
این دو خواهر می‌گویند: سعی می‌کنیم در این وقت کم رضایت آنان را کسب کنیم، در غیر آن در روز امتحان کانکور همان رشته مورد علاقه‌ی خود را در اولویت قرار خواهیم داد.
"محمدعارف فصیحی دولتشاهی" جامعه شناس، رمز موفقیت انسان‌ها در هر کاری را ذوق و علاقه می‌داند.
او می‌گوید که هرگاه کارها خلاف علاقه فردی باشد، موفقیت تنها در روزهای اول است و بعد از آن موتور محرک انسان از کار افتاده و شخص را به مقصد نمی‌رساند.
آقای فصیحی می‌گوید که والدین از باب دلسوزی باید راه را برای فرزندان‌شان نشان دهند. این دلسوزی‌ها نباید باعث شود که جوانان از علاقه خود منصرف شوند.
وی تاکید دارد که انتخاب رشته حق شخص محصل است و باید مطابق میل او باشد.
او بر این باور است که خانواده‌ها باید این را در نظر داشته باشند که هر کس برای خود زندگی می‌کند، پس باید تصمیم گیرنده اصلی خود فرد باشد، نه اینکه تصمیم‌ها تحمیل شود و یا به نحوی بنابر چشم و هم‌چشمی‌ها سبک زندگی دیگران را در زندگی فرزندان خود پیاده کنند.
وی به جوانان توصیه می‌کند که در انتخاب رشته تحصیلی با افراد متخصص مشورت کنند. این مشورت‌ها موثرتر نسبت به افراد غیر متخصص خواهد بود.
قرار است در روزهای آینده امتحان کانکور در هرات برگزار شود و فشارهای خانواده‌ها برای انتخاب رشته دختران، ممکن است این قشر جوان جامعه را در تقابل با خانواده‌های‌شان قرار دهد.
دیدگاه‌ها
یکی از چالشهای بزرگ که امروزه جوانان با آن روبرو هستند انتخاب رشته تحصیلی در دنشگاه است زیرا به آینده آنها بستگی دارد و باید با دیدی باز به آن بنگرند و از روی علاقه ای که دارند وارد آن رشته شوند
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا