جایزه عبدالقهار عاصی در بیست و سومین سالروز شهادتش به لیمه آفشید، شاعر و روزنامهنگار داده شد. بانو آفشید از شاعران جوان و فعالی است که ضمن کارهای خبرنگاری به شعر به گونه جدی میپردازد.
در مراسمی که به مناسبت بیست و سومین سالروز شهادت قهار عاصی از شاعران نامدار افغانستان به روز شنبه، ۸ میزان در کابل برگزار شده بود، صدها تن از دانشجویان، منتقدان و استادان دانشگاه اشتراک کرده بودند.
نجیب بارور شاعر و یکی از برگزارکنندهگان این محفل گفت که قهار عاصی یکی از شاخههای بلند شعر افغانستان بود که هیچگاهی سرش به زمین فرود نیامد: «وقتی شعر قهار عاصی را میخوانیم، با صمیمتی پُر از عشق و صداقت مواجه میشویم که در واژه واژهی سرودههایش موج میزند.»
داکتر سمیع حامد از شاعران و منتقدان معروف افغانستان و یکی از سخنرانان این محفل گفت: «عاصی شاعر دورانگذار بود و از این رو شعر او مانند زنبور عسلی بود که از هر گلی شیرههای شعریت را بر میداشت، به همین سبب است که اثرگذاری زیادی در کارهایش دیده میشود.»
به باور داکتر حامد: «عاصی شاعر مقاومت است که فوقالعاده روح استبدادستیز داشت و درضمن عرفانگرا نیز بود.»
در این حال، رحمتالله بیگانه از یاران قهار عاصی صحبت گفت: صداقت عاصی، او را به پلههای بلند شهرت و محبوبیت رساند. عاصی کوتاه زیست، اما در این عمر کوتاه آثار گرانباری را به دوستداران شعر به جا ماند.
به گفتهی آقای بیگانه: عاصی از دوبیتی شروع کرد، به تغزل و ترانه رو آورد و به شعر نیمایی و سپید پرداخت، او در اوزان مختلف شعری، تجربه کرد و از پس این تجارب خیلی موفق بهدرآمد.
احمدضیا رفعت استاد دانشگاه و از منتقدان ادبی در بخشی از سخنانش گفت: «عاصی بسیار تنوعطلب بود و در حوزه فورم به دنبال اشکال گوناگون قالب شعری رفته است و این موضوع سبب شده تا او در هیچ یک از قالب شعری، شاعری شاخص نشده است.»
عبدالقهار عاصی به سال ۱۳۳۵ خورشیدی در دهکدهی ملیمه از توابع ولایت پنجشیر به دنیا آمد.
از آقای عاصی به عنوان شاعر نوگرا و کلیشهشکنی یاد میشود که در قالبهای کهن نیز شعر سروده است.
یکی از راکتهای طرفهای درگیر در جنگهای کابل به تاریخ شش میزان ۱۳۷۳ خورشیدی جان او را گرفت. از عاصی چندین مجموعۀ شعر و یک کتاب خاطره به یادگار مانده است.
جایزه ادبی قهار عاصی همهساله از سوی فرهنگیان و شاعران به یکی از شاعران جوان تعلق می گیرد. تا حال این جایزه به رامین مظهر و کریمه شبرنگ داده شده است.