«سید امین حسینی» ووشوکار افغانستانی در سال 1389 موفق به دریافت دان یک ووشو «نان شائولین چوان» شده است.این ووشوکار افغانستانی با وجود مشکلات و سختی‌ها مصمم و با اراده به ورزش ووشو می‌پردازد و همراه با کار کردن تمرینات خود را در ورزش ووشو ادامه می‌دهد. روزها در کارگاه تولیدی مشغول کارذ است و شبها را به تمرین ووشو می‌پردازد.

ورزش را با ژیمناستیک از سال 78 در کویته پاکستان آغاز کرده و بعد از آن در سال 79 به ایران آمده و ورزش ژیمناستیک را ادامه داده است، از سال 80 به ورزش ووشو روی آورده و 14 سال است که سبک «ووشو خونگ چوان» کار می‌کند.

حسینی در سال 84 برای اولین بار در مسابقات رسمی ووشو ایران شرکت کرده و بعد از مبارزات سنگین با دو نماینده ایرانی، با حضور 8 نماینده عنوان سومی را کسب کرده است. این مهاجر ورزشکار سال 88 در مسابقات حرفه‌ای نان چوان و مسابقات انجمن ووشو در فروم «نن دائو» و «ن چوان» عنوان قهرمانی را کسب کردم.

این قهرمان افغانستانی سال 94 نیز در مسابقات استانی در فرم‌های «نن دائو» و «نان چوان» مقام اول را کسب کرده است، در سال 90 هم در لیگ برتر ووشوی ایران در سبک «نان چوان» عضو تیم هیئت ووشو همدان بوده و سال 91 نیز عضو تیم پارسیان اصفهان بوده است، در حال حاضر نیز عضو تیم رنگ فیروزه شیراز است.

حسینی مشوق اصلی خود برای این ورزش را پدر و مادر خود می‌داند، پدرش از نظامیان زمان دکتر «نجیب‌الله» در افغانستان بوده و در رشته «پاورلیفتیگ» فعالیت می‌کرده است، برادر بزرگترش نیز در رشته ورزشی فعالیت می‌کرده است.

وی در این مصاحبه تأکید کرده است که مربیان ایرانی‌اش بین این مهاجر افغانستانی و ایرانیان هیچ تفاوتی قائل نشده‌اند.

***متن کامل مصاحبه به شرح ذیل است ***

فارس: خودتان را معرفی می‌کنید؟

حسینی: سید امین حسینی متولد سوم حوت سال 69 هستم.

فارس: ورزش را از چه زمانی آغاز کردید؟

حسینی: ورزش را با ژیمناستیک از سال 78 در کویته پاکستان آغاز کردم، بعد از آن در سال 79 به ایران آمدم و ورزش ژیمناستیک را ادامه دادم، از سال 80 به ورزش ووشو روی آوردم 14 سال است که سبک «ووشو خونگ چوان» کار می‌کنم.

فارس: از کدام مربیان ورزشی در این مدت بهره برده‌اید؟

حسینی: در ایران ورزش ژیمناستیک را زیر نظر «بهروز خاشعی» فرا گرفتم، ورزش ووشو را زیر نظر استاد «حمید رضایی» فرا گرفتم تا سال 83 زیر نظر ایشان بودم و بعد از آن زیر نظر «حمید اکبری» یکی از ملی پوشان ووشو فعالیت مسابقاتی خود را در فرم «نان چوان» آغاز نمودم، در سال 1389موفق به دریافت دان یک «ووشو نان شائولین چوان» گردیدم و همچنین از دیگر مربیان من «رسول صادقی» و «محسن احمدی» بوده اند.

فارس: هم اکنون به چه کاری مشغول هستید؟

حسینی: مسئول هماهنگی ووشو کاران مهاجرین افغانستانی در استان اصفهان هستم و در کنار ورزش ووشو در یک تولیدی مشغول به کار هستم.

فارس: در طول مدت فعالیت ورزشی چه رتبه‌ها و مقام های را کسب نموده‌اید؟

حسینی: سال 84 برای اولین بار در مسابقات رسمی شرکت کردم، مبارزات سنگینی با دو نماینده ایرانی داشتم که در حضور 8 نماینده عنوان سومی را کسب کردم. «حمید اکبری» و «مسعود مهدیان» تالوکاران ایرانی بودند که با کسب 9/15 و 88/8 امتیاز عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی را کسب کردند. سال 88 در مسابقات حرفه‌ای نان چوان و مسابقات انجمن ووشو در فروم «نن دائو» و «ن چوان» عنوان قهرمانی را کسب کردم.

سال 90 در مسابقات استانی در فرم «نان چوان» و «نن گوئن» نیز عنوان قهرمانی را کسب کردم. در پایان سال 90 با حضور در مسابقات استانی در فرم‌های «نان چوان» و «ون دائو» و «نن گوئن» موفق به کسب سکوی قهرمانی شدم.

سال 94 نیز در مسابقات استانی در فرم‌های «نن دائو» و «نان چوان» مقام اول را کسب کردم. در این رقابت‌ها یکی از عوامل برگزای مسابقات بودم. البته در سال 90 در لیگ برتر ووشوی ایران در سبک «نان چوان» عضو تیم هیئت ووشو همدان بودم. سال 91 نیز در عضو تیم پارسیان اصفهان بودم و در حال حاضر نیز عضو تیم رنگ فیروزه شیراز هستم.

فارس: مشوق‌های اصلی شما برای ادامه ورزش چه افرادی بودند؟

 حسینی: مشوق اصلی من برای ورزش پدر و مادرم بودم، پدرم از نظامیان زمان دکتر «نجیب‌الله» در افغانستان بود و در رشته «پاورلیفتیگ» فعالیت می‌کرد، برادر بزرگترم نیز در رشته ورزشی فعالیت می‌کرد.

فارس: چرا ادامه تحصیل ندادید؟

حسینی: به خاطر برخی مشکلات نتوانستم درسم را ادامه بدهم در دوران راهنمایی در مدارس شبانه ادامه تحصیل دادم و قصد دارم دیپلم بگیرم، برای یک تبعه افغانستان و مهاجر مشکلاتی وجود دارد و مجبور بودم صبح‌ها در کارگاه تولیدی کار کنم و شب‌ها و روزهای زوج به تمرین ورزشی بپردازم.

 فارس: الگوی شما در زمینه ورزش چه افرادی هستند؟

حسینی: «محسن احمدی» از اساتیدم هستند و الگوی بنده در زمینه اخلاق است به این دلیل که هیچ تبعیضی در اردو‌های ایشان بین شاگردانشان وجود ندارد و همه را به یک چشم می‌بینند.

فارس: چه توصیه ای به جوان‌ترها دارید؟

حسینی: توصیه من به جوان‌ها این است که در قدم اول همه درس بخوانند و بعد ورزش را ادامه دهند.

فارس: به عنوان یک ورزشکار مهاجر افغانستانی با چه مشکلاتی روبه رو بوده‌اید؟

حسینی: در زمینه ورزش مهاجرین با مشکلات فراوانی روبه رو بوده ام، بنده چهار بار به اردوی تیم ملی افغانستان دعوت شده‌ام اما به دلیل اینکه در صورت رفتن به افغانستان کارت اقامتم باطل می‌شود، نمی‌توانم به افغانستان سفر کنم.

فارس: از مسئولان چه توقعی دارید؟

حسینی: از مسئولان ایرانی توقع ندارم چون ما مهاجر هستیم اما گلایه من از سفارت افغانستان است که اقدامی برای حل مشکلات مهاجرین انجام نمی‌دهد، بعضی موسسات هم که برای کمک به مهاجران فعالیت می‌کنند از ورزشکاران سوء استفاده می‌کند و تنها به دنبال منافع خودشان هستند.

فارس: چه آروزی دارید؟

حسینی: آرزویم این است که عضو تیم ملی افغانستان باشم و در مسابقات شرکت کنم، با وجود اینکه چهار بار به تیم ملی افغانستان دعوت شده ام اما به دلیل ترس از اینکه کارت اقامتم باطل شود، از رفتن منصرف شده ام.

فارس: در پایان صحبت خاصی ندارید؟

حسینی: با وجود مشکلاتی که داشته‌ام  همچنان به ورزش ادامه داده‌ام، با اینکه جای برای تمرین نبوده است در پارک تمرین می‌کرده ام و بسیاری از جوانان را رایگان را بدون چشم داشتی آموزش ورزش ووشو داده‌ام.

منبع:خبرگزاری فارس

نوشتن دیدگاه