با وجود اینکه بیش از یک دهه از پایان حکومت طالبان در افغانستان میگذرد و کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا برای تامین امنیت در این کشور حضور دارند، اما به طور مکرر شاهد تنشها و درگیریهای گسترده در افغانستان هستیم. هرچند با پایان ماموریت ناتو در افغانستان، نظامیان آمریکا طبق پیمان امنیتی منعقده با کابل در این کشور باقی ماندهاند اما موفق به تامین امنیت کامل نشدهاند. با توجه به اوضاع کنونی افغانستان و ادامه ناامنیها، برای بررسی موشکافانهتر اوضاع امنیتی در ولایتهای مختلف این کشور، آگاهی از موقعیت نیروهای امنیتی، رصد گروههای مخالف دولت و جایگاه آنها در ناامنهای بوجود آمده، نقش عوامل مختلف در شکلگیری وضعیت کنونی، سایت افغانستان خبرگزاری فارس در نظر دارد با مقامات مختلف در این ولایتها، سلسله گفتگوهایی را با عنوان «بررسی تحولات امنیتی افغانستان»انجام دهد تا تحلیلی واقعی از اوضاع امنیتی این ولایتها داشته و به انتشار اخبار موثق در این زمنیه همت گمارد و مخاطبان خود را آگاه سازد.
این گفتوگوها با اعضای پارلمان، مجلس سنا و یا اعضای ارشد شورای ولایتی انجام شده و مسائل مهم امنیتی ولایتهابررسی خواهد شد.
نخستین ولایتی که وضعیت امنیتی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است، ولایت «ارزگان» یکی از ولایتهای مرکزی افغانستان است.
ارزگان بین ولایتهای «قندهار»، «غزنی»، «دایکندی»، «زابل» و «هلمند» قرار داشته و مرکز آن شهر «ترینکوت» و دارای 5 شهرستان رسمی «دهراوود»، «چارچینو»، «گیزاب»، «ارزگان خاص» و «چوره» و 2 شهرستان غیررسمی به نامهای «سراب» و «چنارتو» است.
21 درصد مناطق این ولایت هموار و سایر مناطق آن کوهستانی است و با 12.5 هزار کیلومتر مربع مساحت خود در سال 2011 میلادی حدود 328 هزار نفر را در خود جا داده بود.
اکثر ساکنان این ولایت پشتون بوده و در برخی مناطق آن هزاره نیز زندگی دارند و بیشتر شهروند ارزگان به زبان پشتو و برخی آنها نیز به زبان فارسی صحبت میکنند.
«عبدالکریم خادمزی» رئیس شورای ولایتی ارزگان در گفتوگو با خبرنگار سایت افغانستان، وضعیت امنیتی این ولایت را وخیم خواند و گفت: در چندین منطقه استراتژیک طالبان حضور گسترده داشته و حتی برخی بازارها را نیز در کنترل دارند.
وی افزود: در برخی موارد طالبان حتی مسیر شاهراهها را نیز به روی مسافران بسته کرده و ساعتها مناطق مختلف شاهراههای منتهی به شهرستانها را در کنترل خود در میآورند.
خادمزی با تأکید به اینکه آمار دقیق شبهنظامیان را در اختیار ندارند، گفت: اما آمار مجموعی طالبان در ارزگان بین 4 تا 5 هزار نفر است.
وی تصریح کرد: علاوه بر این شبهنظامیان، زمانیکه طالبان تصمیم به حمله بر منطقه یا شهرستانی میگیرند، نیروهای کمکی آنها از ولایتهای «هلمند» و قندهار» به این ولایت اعزام میشوند.
رئیس شورای ولایتی ارزگان با بیان اینکه آمار شبهنظامیان خارجی در این ولایت زیاد نیست، خاطرنشان کرد: بین 100 تا 150 شبهنظامی پاکستانی در شهرستان «ارزگان خاص» که هممرز با ولایت «زابل» است، حضور دارند که تحت رهبری «ملا رسول» در برابر دولت میجنگند.
وی در بخش دیگر سخنان خود با بیان اینکه هیچ شهرستانی به صورت کامل تحت کنترل طالبان نیست، اظهار داشت: در تمام شهرستانها طالبان حضور دارند، اما میزان حضور آنها متفاوت است.
عبدالکریم خادمزی تصریح کرد: بیشتر از 50 درصد شهرستانهای «دهراوود»، «گیزاب»، «چارچینو» و «ارزگان خاص» و کمتر از 30 درصد شهرستان «چوره» و شهر «ترینکوت» تحت کنترل طالبان است.
وی با تأکید بر عدم حضور داعش در ارزگان، در خصوص وضعیت نیروهای پلیس و ارتش افغانستان در این ولایت اشاره کرد و افزود: وضعیت نیروهای دولتی تا حدی مطلوب است، اما آنها تسلیحات کافی در اختیار ندارند.
رئیس شورای ولایتی ارزگان خاطرنشان کرد: شبهنظامیان طالبان با تسلیحات و تکتیکهای بهتر از نیروهای دولتی در اکثر مناطق هماکنون در حال نبرد با دولت است.
وی اعزام نیروهای بیشتر جهت پایان معضل ناامنی را الزامی خواند و گفت: دولت باید نیروهای بیشتر به ارزگان اعزام کند تا تمام نیروها با همکاری مردم علیه طالبان بسیج شوند.
خادمزی با بیان اینکه تشکیلات نیروهای دولتی در این ولایت کم است، افزود: ارزگان ولایت کوهستانی بوده و مانند هلمند و قندهار نیست که چند سرباز بتواند منتطقه وسیعی از این ولایت را کنترل کند.
وی در بخش دیگر سخنان خود به بررسی عوامل حضور طالبان و ضعف نیروهای دولتی در نابودی آنها پرداخت و گفت: نیروهای دولتی همانند شبهنظامیان تسلیحات و تجهیزات کافی و پیشرفته ندارند.
رئیس شورای ولایتی ارزگان تصریح کرد: در گام دوم نبود هماهنگی و بیباوری فرماندهان ارشد نظامی در این ولایت سبب تشدید حضور طالبان شده است.
وی خاطر نشان کرد: عامل سوم تشدید حضور طالبان این است که ارزگان میدان کشت و قاچاق مواد مخدر بوده و هماکنون جنگ تریاک در این ولایت جریان داشته و طالبان در تلاش ادامه قاچاق تریاک بوده و نیروهای دولتی به دنبال نابودی این مواد افیونی هستند.
عبدالکریم خادمزی روحیه آزادیخواهی نیروهای دولتی را انگیزه پیروزی آنها در برخی میادین نبرد عنوان کرد و گفت: با وجود این، در مسیر شاهراههای «قندهار – ارزگان»، «ترینکوت – چوره»، «ترینکوت – چارچینو»، «خاص ارزگان – چارچینو» و شهرستانهای «دهراوود»، «گیزاب»، چارچینو» و «خاص ارزگان» هرازگاهی جنگهای خونینی بین نیروهای دولتی و شبهنظامیان رخ میدهد.
منبع:دویچه وله