هفتمین کنفرانس جوانان کشورهای جنوب آسیا که به هدف "نزدیکی فرهنگها و درک بهتر میان مردمان این کشورها" در کابل برگزار شده بود، شب گذشته، سه شنبه ۲۹ حمل/فروردین پایان یافت.
در این کنفرانس بیش از ۷۰ دختر و پسر جوان از ۸ کشور جنوب آسیا شرکت کرده بودند. شرکت کنندگان درباره مشکلات عمده جوانان و چالشهای که آنان در منطقه و افغانستان با آن روبرو هستند، با هم تبادل نظر کردند.
در این کنفرانس نمایندگان جوانان از کشورهای هند، پاکستان، سریلانکا، بوتان، نپال، بنگلادیش، مالدیو و افغانستان شرکت داشتند. نمایندگان فرهنگها و زبانهای مختلف در کابل زیر یک سقف جمع شده بودند.
به گفته برگزار کنندگان آنان آمده بودند تا از مشکلات جوانان در کشورهای متبوع خود بگویند و درباره مشکلات و چالشهای که جوانان افغان دارند، بشنوند.
خیلی از شرکت کنندگان این کنفرانس اعتراف کردند که سفر به کابل برای اغلب آنان با ترس و نگرانی همراه بوده است. ناامنی و خشونت اخباری بود که آنان از رسانهها در افغانستان شنیده بودند.
محمد بخاری، فعال حقوق بشر از سریلانکا میگوید وضعیت در کابل برخلاف آنچه که شنیده بود، بد نبوده است.
او گفت: "همه به من توصیه میکردند که کابل یک منطقه ناامن است، به آنجا نرو، من با این ذهنیت به اینجا آمدم. اما حالا احساس میکنم افغانستان کشور شگفتانگیز و زیبایی است و مردمانش هم خیلی صادقاند، از بودن با ایشان خیلی خوش شدم."
به گفته او این فرصت خوبی بود تا درباره سنت و فرهنگ افغانستان با جوانان افغان تبادل نظر کند.
افزایش خشونت و افراطگرایی در کشورهای جنوب آسیا از موضوعات دیگر مورد بحث آنان بود.
عالیه حریر، یکی از ۱۲ شرکت کننده پاکستان، میگوید کاستیهای نظام آموزشی کشورهای جنوب آسیا به رشد افراطگرایی کمک کرده است.
او گفت که در نظام آموزشی کشورهای جنوب آسیا به ارزشهای حقوق بشری، عدالت اجتماعی و دمکراسی توجه لازم نشده؛ به همین دلیل این جوامع در برابر افراطگرایی و ایدیولوژی افراطی این نظام بسیار آسیب پذیر هستند.
تنش در روابط شماری از کشورهای جنوب آسیا از جمله بین افغانستان، پاکستان و هند نیز در این نشست مورد بحث قرار گرفت.
برگزار کنندگان کنفرانس معتقدند که برگزاری این نوع همایشها به نزدیکی میان مردمان و فرهنگهای کشورهای جنوب آسیا کمک میکند.
امید شریفی، یکی از برگزارکنندگان این نشست میگوید این گونه برنامهها به معرفی بهتر افغانستان به جهان کمک خواهد کرد.
او گفت که در این نوع نشستها ارتباط برقرار میشود و ما از مشکلات خود میگویم و شرکت کنندگان با جامعه افغانستان ارتباط برقرار میکنند و درگ میکنند که خشونت و جنگ چقدر تاثیر ناگوار گذاشته است.
مشکلات افغانستان را با پست و جان درک میکنند.
آقای شریفی معتقد است که آنان این حس را به خانواده و خاک خود منتقل می کنند. او امیدوار است که روزی برسد که کشورهای جنوب آسیا برای ساکنانش کشورهای بدون مرز باشند؛ شبیه اتحادیه اروپا.
این نخستین بار است که کنفرانس جوانان جنوب آسیا در کابل برگزار میشود؛ با حضور بیش از ۷۰ جوان خارجی و مشارکت دهها جوان از ۳۴ ولایت افغانستان.
این نشستها قبل از این در کشورهای هند، بنگلادیش، پاکستان، سریلانکا و برخی دیگر از کشورهای جنوب آسیا برگزار شده بود.