طالبان با گسترش دامنه جنگ در مناطق مختلف افغانستان نه تنها به دنبال ناامن کردن مرزهای شمالی و پل ارتباط با گروه های مسلح کشورهای تحت نفوذ روسیه می باشد بلکه اهداف اقتصادی را در ولایت های مختلف نشانه گرفته است از تجارت مواد مخدر هلمند تا قاچاق معادن بدخشان و همینطور بند سلما در هرات.
ولایت های شمال بدخشان و قندوز در کنار ولایت های شرقی چون فاریاب، فراه، هرات و غور و هلمندِ جنوب همه در جنگ همزمان با طالبان به سر می برد که هم هماهنگی های درون حکومتی با این گروه تروریستی در جریان است و هم منافع کشورهای منطقه ای بویژه پاکستان.
حمله های طالبان بر ولسوالی های مختلف هرچند به ظاهر پراکنده می نماید اما در راستای هدفی صورت می گیرد که شمال را جنگ زده و شرق را ناامن کرده است: تسلط بر بندسلما در هرات.
ولایت های همسایه هرات چنان درگیر با نبرد طالبان قرار دارد که ولسوالی های مهم یکی پس از دیگری از حاکمیت دولت خارج می شود، ولسوالی کوهستان ولایت فاریاب و تیوره در غور به دست طالبان سقوط کرد و ولسوالی پشت کوه ولایت فراه در آستانه تصرف قرار دارد.
ولایت هرات از شمال، شرق و جنوب در حمله طالبان قرار دارد و تا قطب اقتصاد افغانستان که با برخورداری از بند سلما همواره مورد هجوم تروریستان بوده است در بی اعتنایی حکومت به ناامن ترین منطقه بدل شود.
هرچند ولسوالی تیوره در ولایت محروم غور چندان از نظر استراتژیک مهم به نظر نمی آید اما برای طالبان پلی است به مقر فرماندهی آنان در ولایت هلمند و راهیابی به ولایت هرات برای تسلط بر سد سلمایی که قرار است سرچشمه حیات برای باشندگان غرب افغانستان باشد.
امرالله صالح، رییس پیشین امنیت ملی در واکنش به سقوط این ولسوالی هشدار داد که اگر حکومت در اقدامی جدی تیوره را از طالبان پاکسازی نکند این گروه ترویستی بند سلما را تسخیر خواهند کرد.
از ابتدای ساخت این بند در زمان داوود خان تا اکنون که بر روی رود هریرود بنا شده است همواره یا در میانه منازعات سیاسی کشورهای چون ایران و ترکمنستان به سر برده و یا با هراس افکنی مخالفان مسلح نتوانست به سرانجام برسد.
برخی گمانه زنی ها، کشور ایران و ترکمنستان را که منفعت نزدیک به هفتاد درصد آب هریرود از افغانستان را در سد دوستی میان این دو کشور کسب می کند را متهم به دست داشتن در ناامنی ها در بند سلما می دانند که تاکنون نه از سوی حکومت افغانستان تایید و نه سندی رسمی ارایه شده است.
از جانب دیگر ناامنی های مدام در بند سلما که کار ساخت آن را سال ها به تعویق انداخته است رابطه مستقم با کشور پاکستان دارد زیرا همانگونه که هند حمایت مالی و اجرایی این سد را به عهده دارد مورد خشم اسلام آباد قرار گرفته است.
پاکستان همواره در کوچکترین روابط میان دهلی و کابل، سیاست ستیزه جویانه خود را نسبت به افغانستان از بستن مرزها گرفته تا اخراج مهاجران و افزایش ناامنی ها نشان داده و هیچ گاه خواهان به سرانجام رسیدن پروژه ای به عظمت بند سلما توسط هند نبوده و نیست.
همانگونه که طالبان ولایت بدخشان را غارت و به خاک و خون کشاندند و قندوز را به ویرانه بدل کرده اند اکنون خیال تسلط بر بند سلما و ناامن کردن ولایت هرات را دارند، ولایتی که هم قطب اقتصادی افغانستان است و هم مملو از منابع مالی برای تامین طالبان.
افغانستانی که در نبرد با شوروی، جنگ داخلی و طالبان تمامی زیرساخت های خود را از دست داده و عملا با کمک های خارجی به بقا ادامه می دهد نیاز مبرم به پروژه های چون بند سلما و شکوفایی اقتصادی در هرات دارد تا حداقل راهی برای اقتصاد به رکود رسیده هموار شود.
حکومت اشرف غنی با اشراف به آنچه در افغانستان رخ می دهد همچنان با بی اعتنایی به ناامنی های گسترده عمل می کند که می تواند زیان های جبران ناپذیری را در پی داشته باشد و همانگونه که حکومت داکتر نجیب در اختلاف های درونی سقوط کرد و مجاهدین در جنگ با طالبان شکست خوردند و حکومت وحدت ملی نیز با تداوم عملکرد خود در میان بحران های بیشمار تباه خواهد شد.
منبع : افغان پیپر