ستاره‌ی سهیل یا آلفای شاه تخته
(Canopus)
این ستاره که با نام آلفای شاه تخته هم شناخته می‌شود یک غول سفید است که درخشان‌ترین ستاره در صورت فلکی جنوبی شاه تخته و دومین ستاره‌ی درخشان آسمان شب است. این ستاره در فاصله‌ی ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته است. نام Canopus از یکی اسطوره‌ی یونان باستان گرفته شده است. گرچه این ستاره برای یونانیان و رومیان باستان قابل مشاهده نبود اما برای مصریان باستان و مردمان ناواهو، چین و هند و آریایی‌ها شناخته شده بود
در ادبیات ودایی این ستاره نماد عالمی مورد احترام به نام آگاستیا در مذهب هندو می‌باشد که در ۶ یا ۷ قرن پیش از میلاد می زیسته است. برای چینی‌ها این ستاره با نام ستاره‌ی مرد کهنسال شناخته می‌شود و توسط ستاره شناسی چینی به نام یی زینگ در سال ۷۲۴ میلادی بر روی نقشه نشان داده شد. این ستاره در قرن هفتم میلادی توسط دانشمندان اسلامی به نام سهیل نامگذاری شد. مردمان بدوی نقب و سینا نیز این ستاره را به نام سهیل می‌شناختند و همراه با ستاره‌ی پولاریس برای مسیریابی در شب استفاده می‌شده است. برای اروپاییان اولین باری که این ستاره مورد توجه قرار گرفت در سال ۱۵۹۲ و بود که رابرت هیو در کتاب خود مشاهداتش از این ستاره را همراه با آلفا قنطورس و آخرالنهر ثبت کرد.
او اینگونه به این ستارگان اشاره می کند: «سه ستاره از قدر یک وجود دارند که در تمام نقاطی که تا کنون از انگلیس دیده نشده بودند توانستم آنها را رصد کنم. اولین ستاره از این سه ستاره سهیل نام دارد. دومی در آخر جوی و سومی در پای راست قنطورس قرار دارد.» سفینه‌های فضایی از این ستاره به دلیل درخشش زیاد نسبت به ستارگان اطرافش برای جهت یابی استفاده می‌کنند.