نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های افغانستان از ۲۴ تا ۲۶ جولای (ژوئیه) امسال در یکی از سالن‌های تئاتر در لندن برای سه روز برگزار شد.

هر چند در گذشته نیز جشنواره‌های مشابه در اروپا و آمریکا شمالی با هدف معرفی سینمای افغانستان و فیلم‌های افغانی برگزار شده است ولی در بریتانیا این نخستین بار بود که چنین جشنواره‌‌ای برگزار می‌شد.

این جشنواره از سوی انجمن فرهنگی پیوند با هماهنگی موسسه فیلم‌سازی آمو راه‌اندازی شده بود.

رحمان عالمی، که مسئولیت هماهنگی و برگزاری این جشنواره را به عهده داشت، آن را فرصت خوبی برای راهیابی فیلم‌های افغانی به بازار جهانی عنوان کرد.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های افغانستان از ۲۴ تا ۲۶ جولای (ژوئیه) امسال در یکی از سالن‌های تئاتر در لندن برای سه روز برگزار شد.
هر چند در گذشته نیز جشنواره‌های مشابه در اروپا و آمریکا شمالی با هدف معرفی سینمای افغانستان و فیلم‌های افغانی برگزار شده است ولی در بریتانیا این نخستین بار بود که چنین جشنواره‌‌ای برگزار می‌شد.
این جشنواره از سوی انجمن فرهنگی پیوند با هماهنگی موسسه فیلم‌سازی آمو راه‌اندازی شده بود.
رحمان عالمی، که مسئولیت هماهنگی و برگزاری این جشنواره را به عهده داشت، آن را فرصت خوبی برای راهیابی فیلم‌های افغانی به بازار جهانی عنوان کرد.
کیت دفی نیز که به نمایندگی از انجمن فرهنگی پیوند، برگزاری این جشنواره را سازماندهی می‌کرد گفت که تنظیم چنین برنامه‌ای عاری از چالش نبوده است. او می‌گوید: "امیدوارم در سال‌های آینده جشنواره‌های پرشکوه‌تری داشته باشیم و کارگردانانی (از افغانستان) که به دلیل نداشتن ویزا نتوانستند در این مراسم حضور یابند، در آینده فرصت اشتراک‌شان را فراهم کنیم."

afghanistanema.comشام گذشته (یک‌شنبه) صدها تن از باشنده‌گان بامیان پس از چهارده سال، تندیس ۵۵ متره صلصال را که در سال ۱۳۷۹ توسط گروه طالبان تخریب شده بود، به صورت واقعی مشاهده کردند.

یک زوج چینی وسیله‌یی ساخته که توسط آن مجسمۀ تخریب شدۀ بودا به صورت سه بعدی به شکل واقعی نشان داده می‌شود.

زوج «جانسین یو» و «لیانگ هو» عضو تیم گردشگری لیانگسین هستند. آن‌ها جادۀ ابریشم را درنوردیده، به بامیان آمده و این دستگاه نمایشی را در ولایت بامیان برپا کردند.

جانسین یو می‌گوید، رواق‌های خالی مجسمۀ بودا مرا سخت آزار می‌داد. برای آرامش روح و روانم تصمیم به ساخت این وسیله گرفتم. وی می‌افزاید که این فناوری در دنیا بی‌نظیر است و برای نخستین بار است که از این فناوری در بامیان استفاده شده است.

این زوج چینی هدف از سفر خویش به بامیان افغانستان را رساندن پیام دوستی، صلح و حفاظت از میراث‌های فرهنگی ذکر کرده اند.

سازمان یونسکو، یا سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد ساخت و سازهای خود سرانه را در نزدیک بخش های باستانی ولایت بامیان تهدیدهای جدی در برابر نمای فرهنگی این ولایت می داند. مقام های این سازمان در نامه یی از حکومت می خواهند تا جلو ساخت وسازهای خودسرانه را در نزدیک میراث های فرهنگی این ولایت بگیرد.

درهمین حال، وزارت اطلاعات و فرهنگ همکاری نکردن مقام های محلی را در این زمینه علت این نگرانی یونسکو می داند.

به تازه گی یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی وآموزشی ملل متحد در نامه ای به وزارت اطلاعات و فرهنگ و مقام های ولایت بامیان ابراز نگرانی کرده است که توسعه کشاورزی و ساخت و سازهای خود سرانه در نزدیک میراث های فرهنگی بامیان، نمای فرهنگی این ولایت را صدمه زده است.

مقام های وزارت اطلاعات و فرهنگ این نگرانی های یونسکو را بخشی از نگرانی های خودشان می دانند و همکاری نکردن مردم و کم کاری مقام های محلی را دربامیان، علت افزایش این نگرانی ها می گویند.

سید مصدق خلیلی، معین امور فرهنگی وزارت اطلاعات و فرهنگ گفته است:"ما از آنها تقاضا میکنم همواره که وزارت اطلاعات و فرهنگ را در قسمت حفاظت از ساحات باستانی و بناهای تاریخی کمک بکنند. حالا وقتی که ما نامه ی به ولایات میفرستیم، این مسوولیت مسوولین محلی است که باید به صدای ما لبیک بگویند و کمک بکنند در قسمت جلوگیری از غصب ساحات باستانی."

آنجلینا جولی پیت به عنوان مدیر اجرایی تولید انیمیشن «نان آور» برگزیده شد. این فلم به کارگردانی نورا تاومی بر اساس داستان کتابی به همین نام نوشته دبورا الیس ساخته خواهد شد. داستان این کتاب درباره یک دختربچه افغان در زمان حکومت طالبان است، که برای تامین مخارج خانواده‌اش خودش را به شکل پسرها درآورده و مشغول به کار می‌شود. آنجلینا جولی با بیان اینکه از کار با تیمی از هنرمندان بااستعداد بسیار خوشحال است، گفت: «میلیون‌ها دختر جوان در شرایطی شبیه به قهرمان این داستان زندگی می‌کنند، و برای ادامه زندگی خانواده‌هایشان تلاش می‌کنند.»
این بازیگر برنده اسکار به تازگی کارگردانی فلمی به نام «آنها نخست پدرم را کشتند: دختری از کامبوج به خاطر می‌آورد» را برای نت‌فلیکس پذیرفته است. در کنار دریا» با بازی او در کنار همسرش برد پیت فلم دیگری است که به تازگی از این بازیگر و کارگردان سرشناس عالم سینما به نمایش درآمده است.

من قبلا برای تهیه گزارش به بامیان سفر کرده‌ام، اما اینجا چشم‌دیدهایم از دید یک گردشگر را می‌نویسم:
لباس سنتی محلی یا پیراهن و تنبان بپوشید
شماره‌های تلفن مقام‌های دولتی و موسسات بین‌المللی را از گوشی همراه‌تان پاک کنید
در مورد زمان سفرتان و راهی که از آن به بامیان می‌روید به هیچ کسی چیزی نگویید
با اتوبوس‌های خط بیایید چون خطر کمتری دارد
صبح هنگام و یا وقتی حرکت کنید که قبل از عصر به بامیان برسید
کارت‌های ویزیت، شناسایی و اعتباری خود را در کابل بگذارید

مسؤولان این موسسه می‌گویند که آنان از امكانات و ظرفیت تکنیکی خوبي برخوردارند

برای نخستین بار یک مؤسسۀ سینمایی و تیاتر در ولایت بغلان گشایش یافت.

قدرت‌الله تگابي، بنیان‌گذار مؤسسۀ سينما و تیاتر بغلان به سلام‌وطندار گفت كه این مؤسسه برای هماهنگي سينماگران بغلان ایجاد شده، تا آن‌هایی كه پیش از این به گونۀ انفرادی کار می‌کردند، ازین پس به صورت هماهنگ کار کنند.

آقای تگابی می‌گوید كه اين مؤسسه 20 عضو دارد كه همۀشان بازیگران حرفه‌یی و چهره‌هاي مشهور سينما و تياتر هستند.

تگابي افزود که آنان از امكانات و ظرفیت تکنیکی خوبي در بخش‌های فیلم‌برداري، تدوین، فیلم‌نامه نویسی و کارگردانی برخوردارند.

بنیان‌گذار اين مؤسسه تأكيد مي‌كند كه آنان در تلاشند تا برای اعضاي اين مؤسسه زمینۀ آموزش در عرصۀ هنر و روش‌هاي جديد کار سينمايي و ساختن فیلم، با کمک فیلم‌سازان مطرح كشورهاي دیگر را نیز فراهم کنند.

مراد خانی کابل نماد از معماری اسلامی است که از اسپانیا تا هند نمونه‌های آن دیده می‌شود

مثل همه مکانهای تاریخی وقتی وارد مرادخانی در نزدیکی ارگ ریاست جمهوری افغانستان شوید، از در و دیوارش تاریخی بودن و قدیمی بودن را می‌توان احساس کرد. از دیوارهای کاه‌گلی، در و پنجره‌های چوبی بوی نم در فضای این محل پیچیده است.

بناهای این مکان تاریخی، همه از گل و چوب است. شالود‌ه‌های ساختمان‌های قدیمی مرادخانی کابل بر سنگ، خشت خام و چوب استوار شده‌اند.

براساس تحقیقات بنیاد فیروز کوه، معماری مرادخانی ریشه در شکل‌های شهرهای اسلامی دارد که از اسپانیا تا هند مشاهده می‌شود. خیابان‌ها و کوچه‌های آن درهای محکم دارد که در زیر دیدبان‌ها و طاقها قرار دارند.

درهای کوتاه و خیابان‌های سرپوشیده در این محل نشان دهنده نوع سیستم دفاعی منحصر به فرد این محل است. در حالی‌که در سایر شهرهای اسلامی درها به گونه‌ای است که دو شتر باردار همزمان و یک اسب سوار بدون اینکه از اسبش پایین شود، می‌تواند وارد این شهرها شود، ولی در مراد خانی کابل متفاوت است.

مسؤولان ادارۀ حفظ و نگهداری از آثار باستانی ولایت زابل می‌گویند که بر اثر بی‌توجهی دولت تمام آثار باستانی این ولایت با خطر ویرانی روبه‌رو است. بر بنیاد گزارش‌ها، بر اثر جنگ‌ها و درگیرهای پی‌درپی و کاهش توجه دولت به این ولایت و گنجیۀ باستانی‌یی که در دل دارد، اکثر اماکن و آثار باستانی زابل با خطر ریزش و فرسایش تدریجی مواجه شده است.

در زابل بیست‌و‌پنج مکان باستانی وجود دارد که همۀ‌ آن‌ها توسط خود مردم شناسایی شده است.

افغانستان‌شناسان، حفظ آثار باستانی و مکان‌های مقدس را یک ضرورت حیاتی می‌دانند و می‌گویند که این آثار نشانگر تاریخ و فرهنگ بومی و باستانی مردم افغانستان است.

مسؤولان اطلاعات و فرهنگ ولایت زابل می‌گویند که آن‌ها چندین بار از وزارت مربوطه خواستار توجه جدی به آثار باستانی در این ولایت شده بودند، اما آن‌ها این خواسته‌ها را نادیده گرفتند.

تا کنون پنج مکان تاریخی به نام‌های «خانۀ نازو انا» «بالاحصار قلات» «منار تیر» «تپۀ صاحب‌خان» و «سنگر جمال» از سوی ریاست اطلاعات و فرهنگ به ثبت رسیده است.

- شلوار رسمی و غیر رسمی همیشه و همه جا بپوشِ بعضی از جوانهای خیلی راحت و خیلی بی قید وبند.

بگذارید اوّل از صفتهایی که بعضیها ... نه بعضیها، بلکه خیلیها، بعد از شنیدنِ چیزی که حالا می خواهم بگویم، به من اعطاء خواهند کرد، چند تاییش را خودم نثارِ خودم بکنم تا بعد بتوانم با وجدانِ راحت حرفم را بزنم. بله، من آدمی هستم کهُنه فکر، کج خیال، عقب مانده، تشریفاتی، متظاهر، مُتحَجّر، و صد بدتر از اینها.

حالا می خواهم، با الهامی که از سر و وضع بعضی از جوانهای «وِل کُن، بابایی!» و «اِوا، چه حرفهایی!»ِ اینجا گرفته ام، از قید(۱) و بند(۲) حرف بزنم که دو جورش را داریم: مثبتش که ما را از جامعۀ بی قید و بند «حیوان»ها نجات داد و «آدمیزاد»مان کرد، و منفیش که بعضی از ما آدمیزادها در نظامهای «قُلدُر سالاری»، در ضدّیت با خدا و انسان، «قید»ش را زنجیر کردیم و عجبا! که هم آن را به دست و پای «برده ها» زدیم، هم به دست و پا و زبان «آزاده ها»، و «بند» را طناب کردیم و باش مُجرمهای ناآگاه و معترضهای آگاه را به دار آویختیم.

وقتی از جنگل خدا بیرون آمدیم و «شکار کُن»(۳) و «چیز وَرچین»(۴) شدیم، اوّلین قید و بندهای مثبت را برای خودمان «وضع»، یا «صادر»، یا «نازل» کردیم تا با پایبندی به آنها به ولنگاری، یا بی قید و بندی حیوانیتمان برنگردیم. مثلاً شاید یکی از فرمانهایِ قید وبندیِ آدمیزادی، پیش از نزولِ ده فرمانِ معروف(۵)، این می بوده است که: «جای نشستن و خوردن و خوابیدنِ خود را تمیز نگهدارید، و هرگز در همانجا قضای حاجت نکنید!»

کلیه حقوق متعلق است به رسانه افغانستان ما
دیزاین شده در سما